پنجره

زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ اﺗﺎق ﺑﺎ دو ﭘﻨﺠﺮه ﻧﯿﺴﺖ

زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺰاران ﭘﻨﺠﺮه دارد ...

ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ روزی از ﭘﻨﺠﺮه ﻧﺎاﻣﯿﺪی ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ .

ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ روزی از ﭘﻨﺠﺮه اﻣﯿﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ دﻧﯿﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ

دﻫﻢ ...

ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ روزی از ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻫﻤﻪ را دوﺳﺖ دارم ...

ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ روزی از ﭘﻨﺠﺮه دوﺳﺘﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، دﯾﺪم اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﭼﻪ ﻗﺪر ﺧﻮب و

دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ...

اﻣﺎ ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎه اﺳﺖ ...

ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ را ﻧﺪارم ...

ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪام ﻓﻘﻂ از ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ و آن ﻫﻢ ﭘﻨﺠﺮه ﻋﺸﻖ اﺳﺖ ...

ﻫﻤﯿﻦ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺮای ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ...

ﭼﻮن ... اﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮه رو ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺎز ﻣﯽﺷﻮد ...

ﻫﺮ روز ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺧﺪا را ﺑﺒﯿﻨﻢ ، ﺑﺎ او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ...

آن ﻃﺮف ﭘﻨﺠﺮه ﺧﺪا ﻣﺮا ﻣﯽﻧﮕﺮد ....